Kafrodo and Efes_dark
Στα λίγα χρόνια που ζούμε στην Ιστανμπούλ ζήσαμε την κρατική καταστολή με διάφορους τρόπους: χημικά, δακρυγόνα, πλαστικές σφαίρες να σκάνε πάνω σε τζάμια ξενοδοχείων, ασφαλίτες με αστυνομικά γιλέκα πάνω από κοστούμια να κυνηγούν διαδηλωτές, ασφαλίτες με τέϊζερ να στέλνουν μικρά παιδιά στο νοσοκομείο σε κώμα.
Είδαμε αστυνομικά πάνζερ να καβαλάνε τις πλατείες για να φοβίσουν 30 διαδηλωτές, ακούσαμε για πορείες 1000 ατόμων με σπασμούς και τρέμουλα από χρήση αερίων πορτοκαλιού και πεπιεσμένου νερού. Είδαμε αμάξια να πατάνε διαδηλωτές σε κεντρικές οδούς γιατί οι μπάτσοι αποφάσισαν να μην κλείσουν την κυκλοφορία και να πετάξουν δακρυγόνα στη μέση της λεωφόρου.
Προσπαθήσαμε να σπάσουμε με χιλιάδες άλλους τον αποκλεισμό του Τάξιμ όταν οι μπάτσοι απαγόρευαν σε συνδικάτα και συλλογικότητες την πορεία της Πρωτομαγιάς στον ιστορικό της χώρο, κυνηγητά στα στενάκια της Τσουκούρτζουμα δίπλα σε τοίχους που έγραφαν στα ελληνικά «Είμαστε απάτριδες και αναρχικοί», απέναντι από στένσιλ του Αλέξη με το σύνθημα «Είσαι αδερφός μας».
Και μετά ζήσαμε τις ιδεολογικές ζυμώσεις, τα διλήμματα, τις θορυβώδεις συζητήσεις που προηγήθηκαν και ακολούθησαν την απόφαση του Ερντογάν να ανοίξει την πλατεία Τάξιμ στους εργάτες για την γιορτή της Πρωτομαγιάς. Ζήσαμε τον παλμό, τη ζωντάνια αλλά και τις αντιδράσεις για τον συμβιβασμό της αριστεράς που επέτρεψε στο κράτος να μετατρέψει τη γιορτή των εργατών σε φεστιβάλ κρατικής ανεκτικότητας και αριστερής ανοχής.
Κάτσαμε δίπλα σε απεργούς πείνας του εργοστασίου ΤΕΚΕΛ στην Άγκυρα, βρεθήκαμε μέσα σε πορείες αλληλεγγύης για την απεργία πείνας των μεταναστών στην Ελλάδα, σταθήκαμε βουβοί σε μια γωνιά του λυκείου του Γαλατά την επομένη της απεργίας της 5ης Μάη όταν σύντροφοι διαμαρτύρονταν για την είσοδο του ΔΝΤ στην Ελλάδα.
Και τώρα βλέπουμε ανθρώπους που γνωρίσαμε, που μας έσφιξαν το χέρι και μας μίλησαν ζεστά, να σέρνονται στη φυλακή για τα πολιτικά τους πιστεύω και την ιδεολογική τους τοποθέτηση. «Τρομοκράτες, συλλάβετέ τους» λένε οι εισαγγελείς του κράτους αλλά εμείς είδαμε το χαμόγελό τους να ζεσταίνει την καρδιά μας, να μας δίνουν κουράγιο να συνεχίσουμε να πιστεύουμε στους δίκαιους αγώνες.
Τους ακούσαμε στις πορείες να φωνάζουν δυνατά για τη συναδέλφωση των λαών, για τη βία του κράτους, για την ελευθερία μας.
Και όπως αυτοί φώναξαν για τη δική μας ελευθερία, ίδια και εμείς τώρα θα φωνάξουμε δυνατά για τη δική τους.
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ KCK ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ
*Το κείμενο αυτό είναι αφιερωμένο στον Ragıp Zarakolu και την Büşra Ersanlı, πολιτικοί κρατούμενοι για την υπόθεση KCK. Βρίσκονται προφυλακισμένοι χωρίς να τους έχουν απαγγελθεί κατηγορίες, παρά μόνο η “απειλή της εθνικής ασφάλειας λόγω πιθανής συμμετοχής σε τρομοκρατικό δίκτυο”. Στο πρόσωπο του 63 χρονου Ragıp και της 61χρονης Büşra το κράτος βρήκε τη μέγιστη εθνική απειλή και την προσωποποίηση του τρομοκράτη. Για την ίδια υπόθεση και με τις ίδιες (ανύπαρκτες) κατηγορίες βρίσκονται προφυλακισμένοι 4000 ενώ στην πρώτη παρωδία δίκης που ξεκίνησε δικάζεται σχεδόν ολόκληρο χωριό (70 άτομα κατηγορούμενοι).
Istanbuliζην 